2025_MV_00020 - Mondelinge vraag van raadslid Guido Vossen: onveiligheidsgevoel bij de burgers

Uw bezorgdheid over het toenemende onveiligheidsgevoel bij burgers en handelaars is begrijpelijk en verdient een genuanceerde benadering. Het is belangrijk om te benadrukken dat veiligheidsgevoel een subjectieve beleving is, die niet altijd rechtstreeks correleert met objectieve criminaliteitscijfers. Factoren zoals mediaberichtgeving, zichtbare overlast en sociale dynamieken beïnvloeden deze perceptie sterk.

 Analyse van de gemelde fenomenen

De opgesomde klachten – hangjongeren, drugsproblematiek, winkeldiefstallen, beschadiging van het openbaar domein, zwerfvuil en nachtlawaai – situeren zich voornamelijk in publieke en semipublieke ruimtes met een hoge sociale interactie (parken, stationsomgeving, winkelcentra). Deze locaties zijn typisch hotspots waar zowel legitieme activiteiten als overlast samenkomen.

 huidige aanpak

De politie maakt reeds gebruik van patrouillelocaties (PATLOC’s) op de genoemde plaatsen (Stadspark De Motten, Julianus Shopping/Q-Park, stationsomgeving, centrum en T-Forum). Deze aanwezigheid heeft een preventieve en repressieve functie, maar kan niet alle subjectieve gevoelens wegnemen. Het is belangrijk te erkennen dat zichtbare aanwezigheid vaak een grotere impact heeft op het veiligheidsgevoel dan op de feitelijke criminaliteit. Een voorbeeld van enkele PATLOC’s vindt u in de bijlage. Aangaande de problematieken rond hangjongeren en drugs is er ook regelmatig overleg tussen de politie en de betrokken stadsdiensten om deze situaties op te volgen en hierop in te grijpen. Hierbij is zeker de inzet van de straathoekwerker en de outreachende werking van Arktos een meerwaarde.

Bijkomend maakt de politie gebruik van technologische ondersteuningen op de gemelde plaatsen. Er wordt gebruik gemaakt van cameratoezicht op strategische plaatsen (stationsomgeving, centrum, De motten) met respect voor privacywetgeving. Aangaande T-forum worden de ANPR-camera’s voor verkeers- en mobiliteitsgerelateerde problematiek, maar ook ter opsporing van voertuigen en hun passagiers (herkenning bij een winkeldiefstal) ingezet. In onderling overleg tussen politie en de stad worden de camera locaties ook geëvalueerd en indien de noodzaak tot bijkomende camera’s blijkt wordt dit ook opgenomen. Zo is fase 2 van het cameratoezicht in het centrum en op de ring volop in uitrol en zullen deze camera’s binnenkort ook in gebruik genomen kunnen worden. Ook voor het vernieuwde busstation werd cameratoezicht al besproken met de verschillende betrokken diensten. De dienst Veiligheid en Preventie heeft dit najaar ook opnieuw een verplaatsbare camera gehuurd om zo in te zetten op probleemlocaties aangaande overlast. De kanttekening dient wel gemaakt te worden dat camera’s geen gouden oplossing zijn maar we zien wel dat dit bijdraagt aan het veiligheidsgevoel van onze burgers.

 Conclusie

Het veiligheidsgevoel is een complex samenspel van objectieve feiten en subjectieve percepties. Een integrale aanpak – waarin politie, stadsdiensten, preventie en burgers samenwerken – is essentieel. De politie blijft inzetten op zichtbare aanwezigheid en gerichte acties.